Rys historyczny
RYS HISTORYCZNY SEiRP
Stowarzyszenie Emerytów i Rencistów Policyjnych to organizacja działająca już ponad 21 lat. Szeregi Stowarzyszenia liczą 18 tysięcy członków. Wchodzimy w skład Federacji Stowarzyszeń Służb Mundurowych zrzeszającej emerytów i rencistów Wojska Polskiego, Straży Pożarnej, Straży Granicznej, Służby Więziennej i Służb Ochrony Państwa. Wszystkie te organizacje razem z naszą skupiają ponad 100 tysięcy członków i mają coraz większe zrozumienie oraz akceptację działań u ponad 400 tysięcy mundurowych emerytów i rencistów oraz ich rodzin.
A tak to się zaczęło…
Zmiany ustrojowe w naszym kraju, które nastąpiły pod koniec lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku, wywołały potrzebę utworzenia organizacji zrzeszającej byłych funkcjonariuszy resortu spraw wewnętrznych. Organizacji samodzielnej i niezależnej, o większym zakresie oddziaływania, niż czyniły to dotychczas działające kluby emerytów milicyjnych.
29 maja 1990 roku w Szczecinie odbyło się pierwsze zebranie członków założycieli, na którym uchwalono powołanie do życia organizacji o nazwie „Stowarzyszenie Emerytów i Rencistów Resortu Spraw Wewnętrznych”. Przewodniczącym Komitetu Założycielskiego został Adam Chatliński.
Dzień 29 maja 1990 roku to niewątpliwie data historyczna, ale nie ona jest uznawana za dzień powołania nowej organizacji. Przyjęto zasadę, że dniem rozpoczynającym działalność nowej organizacji jest dzień, w którym Statut Stowarzyszenia zostanie zarejestrowany w Sądzie Wojewódzkim w Szczecinie.
Stało się to 16 lipca 1990 roku i SEiR RSW zostało zarejestrowane w KRS pod numerem 0000043188.
Głównym zadaniem, jakie przyświecać miało nowo utworzonej organizacji to szeroko pojęta ochrona interesów emerytów i rencistów milicji, byłych funkcjonariuszy i żołnierzy resortu spraw wewnętrznych oraz ich rodzin. W szczególności poprawa warunków socjalno-bytowych, ochrona nabytych wcześniej uprawnień, ale także organizowanie życia kulturalnego oraz wypoczynku i rekreacji. Cele te znalazły się w Statucie Stowarzyszenia.
I Zjazd Delegatów nowej organizacji odbył się 22 listopada 1990 roku w Poznaniu. 70 delegatów reprezentowało 13 województw. Prezesem Zarządu Głównego SEiRP RSW został wybrany jej założyciel Adam Chatliński. Stowarzyszenie liczyło wówczas 2600 członków. W przyjętej uchwale zjazdowej stwierdzono, że Stowarzyszenie jest organizacją dobrowolną, samorządną, zrzeszającą emerytów i rencistów resortu spraw wewnętrznych o różnych orientacjach politycznych i światopoglądowych. Zjazd zobowiązał zarządy wojewódzkie i zarządy kół do współdziałania z kierownictwem resortu spraw wewnętrznych oraz NSZZP w zakresie celów statutowych. Zjazd upoważnił Prezydium Zarządu Głównego SEiRP RSW do prowadzenia z kierownictwem MSW i innymi władzami centralnymi negocjacji w sprawach socjalno-bytowych, opieki zdrowotnej oraz zmian w przepisach emerytalnych.
Po Zjeździe, w dniu 30 listopada 1990 roku nastąpiło formalne rozwiązanie Komitetu Założycielskiego z uwagi na pełną realizację celów uchwalonych przez ten Komitet.
II Zjazd Delegatów SEiRP RSW odbył się 22 listopada 1994 roku w Warszawie. Prezesem Zarządu Głównego został ponownie Adam Chatliński.
Ważnym wydarzeniem dla Stowarzyszenia, jeszcze przed Zjazdem, było uroczyste wręczenie na terenie Pomorskiej Brygady WOP w Szczecinie 22 września Prezesowi Zarządu Głównego SEiRP RSW Adamowi Chatlińskiemu sztandaru ufundowanego przez członków organizacji. Aktu wręczenia dokonał minister spraw wewnętrznych i administracji Andrzej Milczanowski. Jego słowa o tym, ze nie trzeba ludzi dzielić, ale łączyć dawały nadzieję, że nowa władza faktycznie chce realizować zasady demokratycznego państwa prawa.
Szybko okazało się jak wielkie wyzwanie stanie przed organizacją. A to za sprawą uprawnień emerytalnych, które stały się solą w oku kolejnych ekip rządzących i gremiów politycznych nieprzyjaznych naszemu środowisku. W krótkim czasie zmieniono nam płacową waloryzację emerytur na cenową i zabrano tzw. dodatek na remont mieszkania.
Organizacja nie była jeszcze dość reprezentatywna, stąd też jednym z ważniejszych zadań na nową kadencję było zwiększenie ilości jej członków oraz rozwoju struktur terenowych. Innym ważnym celem było zawarcie porozumienia o współdziałaniu związków zawodowych i stowarzyszeń służb mundurowych. Mówienie jednym głosem w sprawie aktów normatywnych mających wpływ na warunki socjalno-bytowe, zdrowotne i uprawnienia emerytalne dawały nadzieję na ograniczenie radosnej twórczości nieprzyjaznych nam polityków.
II Krajowy Zjazd Delegatów obradował w Legionowie w dniach 20-21 listopada 1998 roku. Nowy podział administracyjny kraju wymusił na władzach Stowarzyszenia przeprowadzenie reorganizacji struktur terenowych. Organizacja liczyła już ok. 15000 członków. Prezesem Zarządu Głównego został wybrany Lechosław Bartosiak. W uchwale zjazdowej wskazano na potrzebę rozwoju i umocnienia struktur terenowych, zwiększenia ilości członków, doskonalenia form współpracy z NSZZP oraz wdrożenie prac w sprawie opracowania i wydawania Biuletynu Informacyjnego. Zawarto również postulat o przeniesieniu siedziby Zarządu Głównego do Warszawy.
IV Krajowy Zjazd Delegatów obradował w Legionowie w dniach 20-21 października 2002 roku. Honorowy patronat nad Zjazdem objął Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji Krzysztof Janik.
Na funkcję Prezesa Zarządu Głównego Zjazd wybrał Jerzego Żyżelewicza.
W trakcie trwania IV kadencji nastąpił znaczący wzrost ilości członków, zbliżając się do liczby 20000. Struktury terenowe napotykały coraz większe trudności w korzystaniu z pomieszczeń i urządzeń w jednostkach terenowych Policji. Wydanie przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzji w sprawie nieodpłatnego korzystania naszego Stowarzyszenia z pomieszczeń służbowych jednostek Policji oraz infrastruktury telekomunikacyjnej i poczty resortowej przyjęliśmy z dużym zadowoleniem, gdyż w znaczny sposób ułatwiało to pracę podstawowych ogniw naszej organizacji . Warto podkreślić, że w tej kadencji uruchomiono program ubezpieczenia na życie pod nazwą Emeryt 2005, podjęto działania w sprawie przystosowania Statutu dla potrzeb organizacji pożytku publicznego, jak i uporządkowano struktury terenowe.
V Zjazd Delegatów otwierał nową kadencję – trudną, pełną zawirowań, zmian i niekorzystnych decyzji nieprzychylnych nam gremiów politycznych. Obrady Zjazdu odbyły się w dniach 19 – 20 listopada 2006 roku w Białobrzegach. Prezesem Zarządu Głównego wybrano Zdzisława Czarneckiego. Ważniejsze osiągnięcia Stowarzyszenia:
·podpisanie porozumienie z NSZZP o współpracy i wzajemnym wspieraniu się organizacji. Poprawiło to w znaczny sposób wzajemne relacje.
·zmiana dotychczasowej nazwy Stowarzyszenia na Stowarzyszenie Emerytów i Rencistów Policyjnych, co pozwoliło na wstępowanie do nas również innych emerytów i rencistów mundurowych korzystających z emerytury lub renty policyjnej.
·zmodyfikowanie programu ubezpieczenia na życie i utworzenie programu SEiRP 2009
·zorganizowanie XX – lecia Stowarzyszenia
·utworzenie i zarejestrowanie w KRS Federacji Stowarzyszeń Służb Mundurowych, do której oprócz nas należą: Stowarzyszenia Emerytów ze Związku Żołnierzy WP, Straży Pożarnej, Straży Granicznej, Służby Więziennej oraz Byłych Funkcjonariuszy Służb Ochrony Państwa. W składzie Federacji jest również Stowarzyszenie Generałów Policji oraz Komendantów Policji.
Dwukrotnie w czasie kadencji zwoływano Nadzwyczajny Zjazd Delegatów w celu dokonania zmian w Statucie, zmian w składzie Prezydium Zarządu Głównego oraz zatwierdzenia przystąpienia Stowarzyszenia do FSSM.
9 marca 2010 roku odbył się I Kongres Federacji Stowarzyszeń Służb Mundurowych, na którym nasze Stowarzyszenie było licznie reprezentowane. Warto odnotować, że do władz Federacji weszli nasi Koledzy: Zdzisław Czarnecki, jako Wiceprezydent, Henryk Borowiński również Wiceprezydent, Jan Kruszyński – Sekretarz Generalny, Ewa Grzegorczyk – Skarbnik oraz Zdzisław Pietryka i Henryk Grobelny.
Ważnym wydarzeniem dla Stowarzyszenia było uroczyste wręczenie przez Wiceministra Spraw Wewnętrznych i Administracji Adama Rapackiego.na terenie Komendy Głównej Policji, pod pomnikiem poświeconym poległym w służbie policjantom, w dniu 15 lipca 2010 roku sztandaru Prezesowi Zarządu Głównego Zdzisławowi Czarneckiemu.
Wiele czasu, środków i działań organizacyjnych poświęcono pomocy naszym Kolegom, których dotknęły postanowienia Ustawy z dnia 29 stycznia 2009 roku. Jej uchwalenie, z kompromitującą ustawodawcę i Polskę preambułą, pokazało jak bardzo żądza zemsty zasłania politykom zdrowy rozsądek. Ci, którzy tak zawzięcie krytykowali poprzedni ustrój, zastosowali odpowiedzialność zbiorową. Spora grupa naszych Kolegów została pozbawiona prawa do obrony w krzywdzących dla nich decyzjach. Gdzie się podziały hasła o demokratycznym państwie prawa? Gdzie się podziały podstawowe dyrektywy zasady legalizmu w polskim prawie? Wiele czasu, środków i działań organizacyjnych poświęcono pomocy naszym Kolegom, których dotknęły postanowienia Ustawy z dnia 29 stycznia 2009 roku. Udzielanie im pomocy stało się obowiązkiem władz Stowarzyszenia w V i VI kadencji.
VI Zjazd Delegatów odbywał się w dniach 6 – 8 października 2010 roku w Legionowie pod hasłem XX – lecia Stowarzyszenia.
Nowym Prezesem Zarządu Głównego naszej organizacji delegaci wybrali Henryka Borowińskiego, dotychczasowego I Wiceprezesa. Jego motto brzmi następująco:
„Stowarzyszenie to ogół członków a najwyższą wartością jest każdy jej członek”
W swojej pracy na tym odpowiedzialnym stanowisku zapowiedział kontynuację dokonań swoich wielkich poprzedników a idea, jaka mu będzie przyświecać to łączenie a nie dzielenie.
Zjazd w swojej uchwale programowej na lata 201 – 2014 zawarł m.in. następujące postulaty:
·dążenie do wzrostu ilościowego członków Stowarzyszenia.
·zwiększenie aktywności członków Stowarzyszenia w działaniach wewnątrz organizacji (komisje problemowe) oraz w otoczeniu zewnętrznym (samorząd lokalny i organizacje służb mundurowych)
·racjonalnego wykorzystania pozyskanych środków, jako organizacja pożytku publicznego
·kontynuowanie kontaktów i zacieśnienie współpracy z NSZZ Policjantów, od Zarządu Głównego do koła włącznie
·w szerszym zakresie korzystanie z możliwości wnioskowania o nadanie odznaczeń państwowych i resortowych wyróżnień naszym zasłużonym członkom stowarzyszenia.
Uchwalono niezbędne zmiany w Statucie Stowarzyszenia. Priorytetem stały się sprawy socjalno-bytowe, ochrona zdrowia oraz organizowanie życia kulturalnego, wypoczynku i rekreacji naszych emerytów i rencistów,
Zdecydowano również, że trzeba poprawić przepływ informacji na wszystkich szczeblach organizacyjnych, poczynając od koła a na zarządzie głównym kończąc. Temu ma służyć Biuletyn Informacyjny wydawany przez ZG, biuletyny zarządów wojewódzkich oraz strony internetowe. Władze Stowarzyszenia wykorzystują pocztę elektroniczną, ograniczając w ten sposób koszty delegacji. Internet aktywizuje naszych członków i zbliża nas do ideału demokracji bezpośredniej, które jesteśmy gorącymi zwolennikami.
Korzenie naszego Stowarzyszenia siegają lat 80-tych. W owym czasie istniał Klub Seniora. Jego prezesem był nieżyjący Marian Rypiński. W dniu 29 maja 1990 r. odbyło się zebranie założycieli, które uchwaliło powstanie organizacji o nazwie „Stowarzyszenie Emerytów i Rencistów Resortu Spraw Wewnętrznych”. Przyjęto zasadę, że dniem rozpoczynającym działalność nowej organizacji jest dzień, w którym Statut Stowarzyszenia zostanie zarejestrowany w Sądzie Wojewódzkim w Szczecinie. Stało się to 16 lipca 1990 roku. Na apel Krajowego Komitetu założycielskiego, w dniu 26 wrześnie 1990 r. w Grudziądzu, odbyło się spotkanie założycielskie 40 emerytów i rencistów przy Komendzie Rejonowej Policji. Na spotkaniu wyłoniono 7 osobowy Zarząd Koła. Prezesem został Eligiusz Karczmarek. W kolejnych latach prezesami koła byli: 1994-1998 Bolesław Leśkiwicz, 1998-2002 Jan Kostuchowski, 2002-2010 Józef Wiśniewski, Józef Ługiewicz. W trakcie kadencji 2010 zmarł kolega Józef Ługiewicz a funkcję Prezesa objął Zbigniew Chochliuk. Aktualnie jest 170 członków zwyczajnych i wspierających. Członkami są osoby wywodzące z naszego resortu jak również emerytowani żołnierze WP, Służby Więziennej jak również osoby cywilne. Od samego początku Stowarzyszenie Emerytów i Rencistów Resortu Spraw Wewnętrznych a po zmianie nazwy Stowarzyszenie Emerytów i Rencistów Policyjnych zajmowało się działaniami w interesie członków pomagając im w rozwiązywaniu problemów życia codziennego, prowadząc działalność kulturalno-oświatową integrującą środowisko seniorów policyjnych. Uczestnicząc w życiu społeczno-kulturalnym, Nasi członkowie są organizatorami wycieczek krajowych. W okresie letnim organizujemy pikniki oraz spotkania integracyjne łączące seniorów z młodym pokoleniem. Pragnę podkreślić, że te osiągnięcia organizacyjne są możliwe, dlatego że w zarządzie mamy oddanych społeczników chcących pracować i integrować nasze środowisko oraz rozwiązywać problemy emerytów.